بسیاری از ما هنگام خشم، تنهایی، تشویش و حتی زمانی که کثرت ناراحت و اندوهگین شده ایم، خویش داریم طعام بخوریم. این عاطفه ممکن است برای اغلب ما به حیات بیاید و آن عرض قدرتمند باشد که نتوانیم خودمان را تو برابر نوشانیدن کنترل کنیم. ولی چرا به پرخوری عصبی و احساسی دستخوش می شویم؟ چطور می توانیم با پرخوری احساسی مقابله کنیم؟
حتما بخوانید:جلوگیری از پرخوری با ۶ راهی که شما را به حد ایده آل می رسانداشتهای کاذب؛ ۶ راهکار سریع برای رفع گرسنگی کاذب۱۸ سیاق علمی بخاطر کاهش اشتها
احساسات ما نقش مهمی در زندگی مان دارند. یکی از تأثیرگذارترین احساسات تو زندگی هر فرد، احساس گرسنگی و حاجت به اسقاء کردن غذاست. در فدایی افراد، این عاطفه نیاز آن قدر شدید و کثرت است که باعث می شود بوسیله پرخوری مشغول شوند.
منشأ احساس نیاز ما برای خوردن، سیستم عصبی سمپاتیک مان است. این سیستم عصبی نقش مهمی در تولید عاطفه حاجت بخاطر پرخوری کردن دارد؛ یعنی وقتی تا اینکه کاملا سیر هستیم و معده مان از غذاهایی که خورده ایم لبریز شده است، باز هم شناخت داریم غذا بخوریم و عاطفه می کنیم به قورت دادن غذاهای جاویدان الباقی نیز نیاز داریم.
خب، تو این زمینه بیایید مقیاس ای حقیقی را وارسی کنیم. داخل دنباله می خواهیم دربارۀ فرد سنگین وزنی بوسیله نام «روزبه» و مشکل اصلی او صحبت کنیم. چرا روزبه خواستار طعام نوشیدن است؟
روزبه منتظر خوردن غذا است، به ویژه زمانی که احساسات منفی و ناخوشایند به او هجوم می آورند. روزهایی که او حال لهو ندارد، بیشتر از قدیم به خوردن صبحانه تمایل روبرو می بطی ء و بخاطر خوب کردن حال خودش، به ناهارهای سنگین و پُروپیمان امان می سرما.
البته روزبه داخل حقیقت وجودش، مشتاق اسقاء کردن است و غذا خوردن برایش تفریح لذت بخشی است. روزبه باوجود لذتی که از نوشانیدن غذا می سرما و با اینکه اسقاء کردن حالش را از این رو بوسیله آن رو می کند، اما اندازه یدکی دارد. همین موضوع باعث نارضایتی خودش و پزشکان از وضعیت جسمانی او شده است.
درواقع، روزبه دچار «پرخوری خشمناک» شده است. پزشکان برای رفع مشکل او، کاربرد از تکنیک های تنفسی را پیشنهاد کرده اند. این تکنیک ها باعث غیرفعال شدن سیستم خشمناک سمپاتیک می شود. سیستم عصبی سمپاتیک نقش مهمی تو تولید حساس دارد که باعث بالا عدول کردن خیز قلب و درنتیجه، پرخوری تندخو می شود.
تکنیک تنفسی به روزبه معاون کرد که بتواند احساسات خود را در مواقع ناخوشایند کنترل کند. به این ترتیب، میزان پرخوری عصبی و احساسی او بسیار کم شد، ولی شاق او به طور کامل حل نشد. بالاخره روزبه نزد پزشکی رفت که مشکل را به طور ریشه ای بخاطر او رک کرد و چارۀ اساسی مقابله با پرخوری احساسی و عصبی را بوسیله او نشان قسط. در ادامه با بررسی گفته های پزشک، علت بروز پرخوری تندخو و احساسی و راه های مقابله با آن را بررسی می کنیم. چگونه دچار پرخوری عصبی می شویم؟
پزشک جدید روزبه حرف های جالبی زد. او معتقد حیات که برای کنترل بیشتر احساساتش بهتر است آنها را به چیزی تشبیه درنگ. شهید شومینه و ضابطه های ذهنی غلطی که خودمان می سازیم
پزشک روزبه شهید واضحی بخاطر تشریح وضعیت او مطرح کرد. او بوسیله روزبه گفت:
«وقتی ناراحتی های احساسی خودمان را به آتش تشبیه کنیم، اولین ذهنیت مان این است که از آتش سوزی فرار کنیم و خودمان را نجات دهیم. اما اگر کمی دقیق تر به روند نگاه کنیم، متوجه می شویم که می توانیم آتشی در اتاق خوش آمد خویشتن داشته باشیم، اما آن آتش ما را نسوزاند.
تا وقتی که این آتشِ پرحرارت داخل شومینه ای تامین واضح باشد، به جای سوزاندن ما، تبدیل به مرکز گرم و حمایت حجره می شود. آن حین همه تمایل دارند کنارش بنشینند. آدم ها دور آن آتش می نشینند، خاطرات شان را مرور می کنند، با یکدیگر حرف می زنند و داستان های مختلفی برای یکدیگر تعریف می کنند.
اما همۀ این اتفاقات تا زمانی است که آتش راه نفوذی به بیرون از شومینه نداشته باشد. کافی است روزنه ای وجود داشته باشد و زبانه های آتشِ شومینه بوسیله خارج پرتاب شود؛ آن ثانیه است که فاجعه پیش می آید و شرایط خطرناک می شود.
همه می ترسند و از دورِ شومینه پراکنده می شوند. این اتحاد ممکن است حتی به سلامتی انسان ها آسیب برساند. به همین دلیل، افراد ترجیح می دهند که نزدیک شومینه نباشند. زمان حال اگر باوجود چنین شرایطی، با خودمان بگوییم که مشکلی پیش نخواهد آمد و همه چیز خوب است و باز هم به طرف شومینه برویم، چه اتفاقی می افتد؟ خب، احتمالا خیلی مهلت به خاطر سوختگی با زبانه های آتش باید بوسیله اورژانس مراجعه کنیم.»
پزشک روزبه امتداد رحم:
«حالا تخیل کنید همین شرایط بخاطر سلامتی ما هم به حیات می آید. ما مجبوریم که بخاطر رسیدن به هدف سلامتی، قواعد بهداشتی مشخصی را رعایت کنیم. در این شرایط، همیشه صدایی در ما وجود دارد که می گوید بی فکر کردن باشیم؛ همه چیز خوب است و با یک بار سرپیچی از قواعد، اتفاقی نمی افتد. ولی این تفکر اصلا حساب دان حلق. حتما بخوانید: چطور جلوی سندروم «فقط همین یک دفعه» را بگیریم؟
معمولا مغز آگاه اجازه نمی دهد ما از قواعدی که برای اشتی مان شکوه دارد، سرپیچی کنیم. ولی احساس ما در مقابلِ این قواعد می ایستد و دلایلی برای مان می آورد تا قاعده را عرشه پا بگذاریم.»
پس از این توضیحات، پزشک رو به روزبه کرد و گفت: «تصور کنیم که درون قاعده ای بخاطر نوشانیدن زیاد از سه گانه وعده صبحانه درون دستور کار یومیه ات ایجاد کرده ای. اما آیا این قاعده اصولی و حساب دان است؟ چرا چنین روال ای داخل ذهن در ایجاد شده است؟»
روزبه بخشی پندار کرد و پاسخ رحم: «در این طور شرایطی، افکار مختلفی به ذهن غلام هجوم می آورد، مثلا به غیرقابل تحمل بودن رئیسم تامل می کنم و بخاطر مقابله با این احساس، جز خوردن سس گوجه فرنگی، چارۀ دیگری فاحش نمی کنم. یا زمانی که تو وسط روز کمی گرسنه می شوم، تنها این فکر به ذهنم می رسد که باید یک وعدۀ غذایی دیگر برای خودم آماده کنم.
حتی داخل زمان هایی که تمام روز را بیش کار کرده ام و خسته ام، احساس می کنم که باید با اسقاء کردن یک وعدۀ غذایی حجیم، حال خودم را خوب کنم تا خستگی ام برطرف شود. زمانی که شکست عشقی خوردم و احساس کردم عمر ام بی مقدار شده است، حالم را با نوشانیدن کباب و استیک خوب می کردم.» شومینۀ تو ما!
پزشک نگاهی به روزبه انداخت و گفت: «خب، این افکار همان زبانه های آتشی هستند که از شومینه به حوالی پراکنده می شوند و به ما آسیب می رسانند. ما هم باوجود احساسات منفیِ درون مان، این زبانه ها را توجیه می کنیم و در مجاورشان استراحت می گیریم.
بوسیله خودمان می گوییم که “اکنون با یک بار خوردن، اتفاقی نمی افتد و بخشی سس گوجه فرنگیِ بیشتر کسی را نکشته است.” اما پس از زمان کوتاهی ناامید می شویم و دوباره خودمان را مذمت می کنیم تا با این احساسات مقابله کنیم.
به تالار ورزشی می رویم، تمرینات تنفسی را شروع می کنیم و حتی پیاده روی کامل را در پروگرام روزمره خود استراحت می دهیم. اما پس از مدت کوتاهی، هیبت مان به خودمان فروکش می یواش و مکرر نوشیدن های خشمناک را آغاز می کنیم.
احساس واقعی ما این است که گرسنه هستیم و باید چیزی بخوریم، ولی ذهن ما با این موضوع ضد است. ذهن مان مدام گوشزد می کند که “اضافه قطع داری و فردا باید رژیم را اول کنی. فردا نمی توانی نان بیشتری بخوری و برنامه تغذیه و کالری ات را باید کنترل کنی.”
احساسات ما با دریافت چنین هشدارهایی از طرف ذهن مان، شرایط را تهدیدآمیز و خطرناک تلقی می کنند و درنتیجه، فرمانِ اسقاء کردن بیشتر غذا را صادر می کنند و بوسیله این ترتیب، ما دچار پرخوری عصبی می شویم.» چطور باید با پرخوری احساسی و عصبی مقابله کنیم؟
اغلب مردم ها این ذهنیت را دارند، که ضخیم شدن و چاق بودن باعث اندک ارزش نم شدن زندگی شان می شود. چاق بودن باعث می شود که ما نتوانیم شکل هایی را که دوست داریم، بپوشیم. حتی باعث کمتر شدن کارمایه مان بخاطر بازی، تکان و تفریح می شود.
در مقابلِ همۀ اینها، لاغر بودن بوسیله آدم احساس اعتماد بوسیله نفس بیشتری می دهد. لاغر وجود داشتن باعث می شود که ما در هنگام پیاده روی اعتمادبه نفس بیشتری داشته باشیم و سرمان را قدیم بلندی بگیریم.
بسیاری از ما خوردن را مفید متجاوز کیف بخش و مهم در زندگی می دانیم. بیشترمان احتمالا علاقۀ زیادی بوسیله خوردن پیتزا، چیپس، شکر، نان و شکلات داریم. تو ذات حال، می دانیم که خوردن مداوم این خوراکی ها ضرر دارد و باعث چاق تر شدن مان می شود.
اگر حصه آن دسته از افرادی باشیم که علاقه فراوانی به خوردن چنین خوراکی هایی داریم، پس حتما داخل دسته افرادی که تمایل به لاغری و رژیم شهود دارند نیز قرار می گیریم. پرخوری نفوذ کردن غیرعادی ای نیست. این واکنشْ غریزی است و گمان بروز آن در طبیعتِ بدنی هر ویژگی وجود دارد. اما مهم ترین سیلان راه مقابله با چنین واکنشی است؛ به خاص زمانی که این واکنش تحول بوسیله اختلال در بدن می شود.
پزشک دربارۀ این موضوع به روزبه نصیحت کرد: «اگر تصمیم پژمرده ای که با پرخوری عصبی ات بجنگی، فاتحه باید با افکارت مبارزه کنی. برای این کار لازم است افکار سلبی خودت را وقوف کنی و آنها را تو پیش نویس ای مطلب کنی؛ سپس هرروز صبح یک صفحه از آن را تو موافق خویشتن فراغت دهی و همواره به آن توجه کنی. بوسیله این ترتیب، قدرت افکار سلبی را از بین می بری.» خراج گیری
اگر فکر می کنید شما هم مشابه روزبه دچار پرخوری احساسی و تندخو هستید و هیچ رژیم و ورزشی بخاطر تان کارساز نبوده است، بهتر است مطلع افکار خود را کنترل کنید. تشویق های ذهنی خود را بشناسید و آنها را مطلب کنید.
به این ترتیب، وقتی هرروز از خواب ملتفت می شوید، می توانید انتخاب های محکم تازگی با توجه به وضعیت زندگی تان داشته باشید. خب، یک نفس ژرف بکشید و شروع کنید. در ادامه بخوانید: علائم اختلال پرخوری؛ دلایل و راه های درمان آن
حتما بخوانید:جلوگیری از پرخوری با ۶ راهی که شما را به حد ایده آل می رسانداشتهای کاذب؛ ۶ راهکار سریع برای رفع گرسنگی کاذب۱۸ سیاق علمی بخاطر کاهش اشتها
احساسات ما نقش مهمی در زندگی مان دارند. یکی از تأثیرگذارترین احساسات تو زندگی هر فرد، احساس گرسنگی و حاجت به اسقاء کردن غذاست. در فدایی افراد، این عاطفه نیاز آن قدر شدید و کثرت است که باعث می شود بوسیله پرخوری مشغول شوند.
منشأ احساس نیاز ما برای خوردن، سیستم عصبی سمپاتیک مان است. این سیستم عصبی نقش مهمی در تولید عاطفه حاجت بخاطر پرخوری کردن دارد؛ یعنی وقتی تا اینکه کاملا سیر هستیم و معده مان از غذاهایی که خورده ایم لبریز شده است، باز هم شناخت داریم غذا بخوریم و عاطفه می کنیم به قورت دادن غذاهای جاویدان الباقی نیز نیاز داریم.
خب، تو این زمینه بیایید مقیاس ای حقیقی را وارسی کنیم. داخل دنباله می خواهیم دربارۀ فرد سنگین وزنی بوسیله نام «روزبه» و مشکل اصلی او صحبت کنیم. چرا روزبه خواستار طعام نوشیدن است؟
روزبه منتظر خوردن غذا است، به ویژه زمانی که احساسات منفی و ناخوشایند به او هجوم می آورند. روزهایی که او حال لهو ندارد، بیشتر از قدیم به خوردن صبحانه تمایل روبرو می بطی ء و بخاطر خوب کردن حال خودش، به ناهارهای سنگین و پُروپیمان امان می سرما.
البته روزبه داخل حقیقت وجودش، مشتاق اسقاء کردن است و غذا خوردن برایش تفریح لذت بخشی است. روزبه باوجود لذتی که از نوشانیدن غذا می سرما و با اینکه اسقاء کردن حالش را از این رو بوسیله آن رو می کند، اما اندازه یدکی دارد. همین موضوع باعث نارضایتی خودش و پزشکان از وضعیت جسمانی او شده است.
درواقع، روزبه دچار «پرخوری خشمناک» شده است. پزشکان برای رفع مشکل او، کاربرد از تکنیک های تنفسی را پیشنهاد کرده اند. این تکنیک ها باعث غیرفعال شدن سیستم خشمناک سمپاتیک می شود. سیستم عصبی سمپاتیک نقش مهمی تو تولید حساس دارد که باعث بالا عدول کردن خیز قلب و درنتیجه، پرخوری تندخو می شود.
تکنیک تنفسی به روزبه معاون کرد که بتواند احساسات خود را در مواقع ناخوشایند کنترل کند. به این ترتیب، میزان پرخوری عصبی و احساسی او بسیار کم شد، ولی شاق او به طور کامل حل نشد. بالاخره روزبه نزد پزشکی رفت که مشکل را به طور ریشه ای بخاطر او رک کرد و چارۀ اساسی مقابله با پرخوری احساسی و عصبی را بوسیله او نشان قسط. در ادامه با بررسی گفته های پزشک، علت بروز پرخوری تندخو و احساسی و راه های مقابله با آن را بررسی می کنیم. چگونه دچار پرخوری عصبی می شویم؟
پزشک جدید روزبه حرف های جالبی زد. او معتقد حیات که برای کنترل بیشتر احساساتش بهتر است آنها را به چیزی تشبیه درنگ. شهید شومینه و ضابطه های ذهنی غلطی که خودمان می سازیم
پزشک روزبه شهید واضحی بخاطر تشریح وضعیت او مطرح کرد. او بوسیله روزبه گفت:
«وقتی ناراحتی های احساسی خودمان را به آتش تشبیه کنیم، اولین ذهنیت مان این است که از آتش سوزی فرار کنیم و خودمان را نجات دهیم. اما اگر کمی دقیق تر به روند نگاه کنیم، متوجه می شویم که می توانیم آتشی در اتاق خوش آمد خویشتن داشته باشیم، اما آن آتش ما را نسوزاند.
تا وقتی که این آتشِ پرحرارت داخل شومینه ای تامین واضح باشد، به جای سوزاندن ما، تبدیل به مرکز گرم و حمایت حجره می شود. آن حین همه تمایل دارند کنارش بنشینند. آدم ها دور آن آتش می نشینند، خاطرات شان را مرور می کنند، با یکدیگر حرف می زنند و داستان های مختلفی برای یکدیگر تعریف می کنند.
اما همۀ این اتفاقات تا زمانی است که آتش راه نفوذی به بیرون از شومینه نداشته باشد. کافی است روزنه ای وجود داشته باشد و زبانه های آتشِ شومینه بوسیله خارج پرتاب شود؛ آن ثانیه است که فاجعه پیش می آید و شرایط خطرناک می شود.
همه می ترسند و از دورِ شومینه پراکنده می شوند. این اتحاد ممکن است حتی به سلامتی انسان ها آسیب برساند. به همین دلیل، افراد ترجیح می دهند که نزدیک شومینه نباشند. زمان حال اگر باوجود چنین شرایطی، با خودمان بگوییم که مشکلی پیش نخواهد آمد و همه چیز خوب است و باز هم به طرف شومینه برویم، چه اتفاقی می افتد؟ خب، احتمالا خیلی مهلت به خاطر سوختگی با زبانه های آتش باید بوسیله اورژانس مراجعه کنیم.»
پزشک روزبه امتداد رحم:
«حالا تخیل کنید همین شرایط بخاطر سلامتی ما هم به حیات می آید. ما مجبوریم که بخاطر رسیدن به هدف سلامتی، قواعد بهداشتی مشخصی را رعایت کنیم. در این شرایط، همیشه صدایی در ما وجود دارد که می گوید بی فکر کردن باشیم؛ همه چیز خوب است و با یک بار سرپیچی از قواعد، اتفاقی نمی افتد. ولی این تفکر اصلا حساب دان حلق. حتما بخوانید: چطور جلوی سندروم «فقط همین یک دفعه» را بگیریم؟
معمولا مغز آگاه اجازه نمی دهد ما از قواعدی که برای اشتی مان شکوه دارد، سرپیچی کنیم. ولی احساس ما در مقابلِ این قواعد می ایستد و دلایلی برای مان می آورد تا قاعده را عرشه پا بگذاریم.»
پس از این توضیحات، پزشک رو به روزبه کرد و گفت: «تصور کنیم که درون قاعده ای بخاطر نوشانیدن زیاد از سه گانه وعده صبحانه درون دستور کار یومیه ات ایجاد کرده ای. اما آیا این قاعده اصولی و حساب دان است؟ چرا چنین روال ای داخل ذهن در ایجاد شده است؟»
روزبه بخشی پندار کرد و پاسخ رحم: «در این طور شرایطی، افکار مختلفی به ذهن غلام هجوم می آورد، مثلا به غیرقابل تحمل بودن رئیسم تامل می کنم و بخاطر مقابله با این احساس، جز خوردن سس گوجه فرنگی، چارۀ دیگری فاحش نمی کنم. یا زمانی که تو وسط روز کمی گرسنه می شوم، تنها این فکر به ذهنم می رسد که باید یک وعدۀ غذایی دیگر برای خودم آماده کنم.
حتی داخل زمان هایی که تمام روز را بیش کار کرده ام و خسته ام، احساس می کنم که باید با اسقاء کردن یک وعدۀ غذایی حجیم، حال خودم را خوب کنم تا خستگی ام برطرف شود. زمانی که شکست عشقی خوردم و احساس کردم عمر ام بی مقدار شده است، حالم را با نوشانیدن کباب و استیک خوب می کردم.» شومینۀ تو ما!
پزشک نگاهی به روزبه انداخت و گفت: «خب، این افکار همان زبانه های آتشی هستند که از شومینه به حوالی پراکنده می شوند و به ما آسیب می رسانند. ما هم باوجود احساسات منفیِ درون مان، این زبانه ها را توجیه می کنیم و در مجاورشان استراحت می گیریم.
بوسیله خودمان می گوییم که “اکنون با یک بار خوردن، اتفاقی نمی افتد و بخشی سس گوجه فرنگیِ بیشتر کسی را نکشته است.” اما پس از زمان کوتاهی ناامید می شویم و دوباره خودمان را مذمت می کنیم تا با این احساسات مقابله کنیم.
به تالار ورزشی می رویم، تمرینات تنفسی را شروع می کنیم و حتی پیاده روی کامل را در پروگرام روزمره خود استراحت می دهیم. اما پس از مدت کوتاهی، هیبت مان به خودمان فروکش می یواش و مکرر نوشیدن های خشمناک را آغاز می کنیم.
احساس واقعی ما این است که گرسنه هستیم و باید چیزی بخوریم، ولی ذهن ما با این موضوع ضد است. ذهن مان مدام گوشزد می کند که “اضافه قطع داری و فردا باید رژیم را اول کنی. فردا نمی توانی نان بیشتری بخوری و برنامه تغذیه و کالری ات را باید کنترل کنی.”
احساسات ما با دریافت چنین هشدارهایی از طرف ذهن مان، شرایط را تهدیدآمیز و خطرناک تلقی می کنند و درنتیجه، فرمانِ اسقاء کردن بیشتر غذا را صادر می کنند و بوسیله این ترتیب، ما دچار پرخوری عصبی می شویم.» چطور باید با پرخوری احساسی و عصبی مقابله کنیم؟
اغلب مردم ها این ذهنیت را دارند، که ضخیم شدن و چاق بودن باعث اندک ارزش نم شدن زندگی شان می شود. چاق بودن باعث می شود که ما نتوانیم شکل هایی را که دوست داریم، بپوشیم. حتی باعث کمتر شدن کارمایه مان بخاطر بازی، تکان و تفریح می شود.
در مقابلِ همۀ اینها، لاغر بودن بوسیله آدم احساس اعتماد بوسیله نفس بیشتری می دهد. لاغر وجود داشتن باعث می شود که ما در هنگام پیاده روی اعتمادبه نفس بیشتری داشته باشیم و سرمان را قدیم بلندی بگیریم.
بسیاری از ما خوردن را مفید متجاوز کیف بخش و مهم در زندگی می دانیم. بیشترمان احتمالا علاقۀ زیادی بوسیله خوردن پیتزا، چیپس، شکر، نان و شکلات داریم. تو ذات حال، می دانیم که خوردن مداوم این خوراکی ها ضرر دارد و باعث چاق تر شدن مان می شود.
اگر حصه آن دسته از افرادی باشیم که علاقه فراوانی به خوردن چنین خوراکی هایی داریم، پس حتما داخل دسته افرادی که تمایل به لاغری و رژیم شهود دارند نیز قرار می گیریم. پرخوری نفوذ کردن غیرعادی ای نیست. این واکنشْ غریزی است و گمان بروز آن در طبیعتِ بدنی هر ویژگی وجود دارد. اما مهم ترین سیلان راه مقابله با چنین واکنشی است؛ به خاص زمانی که این واکنش تحول بوسیله اختلال در بدن می شود.
پزشک دربارۀ این موضوع به روزبه نصیحت کرد: «اگر تصمیم پژمرده ای که با پرخوری عصبی ات بجنگی، فاتحه باید با افکارت مبارزه کنی. برای این کار لازم است افکار سلبی خودت را وقوف کنی و آنها را تو پیش نویس ای مطلب کنی؛ سپس هرروز صبح یک صفحه از آن را تو موافق خویشتن فراغت دهی و همواره به آن توجه کنی. بوسیله این ترتیب، قدرت افکار سلبی را از بین می بری.» خراج گیری
اگر فکر می کنید شما هم مشابه روزبه دچار پرخوری احساسی و تندخو هستید و هیچ رژیم و ورزشی بخاطر تان کارساز نبوده است، بهتر است مطلع افکار خود را کنترل کنید. تشویق های ذهنی خود را بشناسید و آنها را مطلب کنید.
به این ترتیب، وقتی هرروز از خواب ملتفت می شوید، می توانید انتخاب های محکم تازگی با توجه به وضعیت زندگی تان داشته باشید. خب، یک نفس ژرف بکشید و شروع کنید. در ادامه بخوانید: علائم اختلال پرخوری؛ دلایل و راه های درمان آن