رمان گیتی بدون ادبیات روسیه قطعا چیزی کمتر داشت، داستان روسیه پر از آثاری که پس از سال ها هنوز هم بی نظیر هستند، دنیای رمان را بدون تولستوی وآناکارنینا وجنگ وصلحش تصور کنید یا بدون آنتوان چخوف و نمایش روزنامه های بی نظریش. قطعا عاری این بزرگان و دیگر نویسندگان بزرگ روسی از جمله ماکسیم گورکی، و میخائیل لرمونتوف و… خلا ابهت حس می شد. داخل این مطلب شما را به دنیای ادبیات روسیه می بریم و با نویسندگان مبصر این کشور و آثار فاخری که از خود به جای گذاشته اند بیشتر آشنا می شویم. حتما بخوانید:هاروکی موراکامی؛ نگاهی به زندگی، استیل شناسی و معرفی کردن آثاربهترین رمان های جهان؛ ۹۹ رمان خواندنیبهترین داستان های عاشقانه که حس عشق را داخل شما حی می کنند لئو تولستوی (۱۸۲۸ – ۱۹۱۰) آثار برجسته: آناکارنینا، تلاطم و صلح جنگ و صلح
عمدهٔ نام تولستوی به پندار دو اثر بیش معروف او یعنی آناکارنینا و دعوا و صلح است. جالب است بدانید که تولستوی در ادبیات کوتاه هم بسیار مهارت داشته است. جامعه و آنچه که در آن رخساره می دهد برای تولستوی زیاد حائز اهمیت بود و این دغدغه داخل آثارش کاملا واضح است. رمان غوغا و صلح که برخی آن را یک لب تاریخی مهم در قرن نوزدهم تاریخ روسیه می دانند، روایت گر اوضاع اجتماعی- سیاسی روسیه در سال ۱۸۱۲ به سپس است، زمانی که ناپلئون بناپارت کمر به هیاهو با روس ها بسته حیات و درنهایت بی آرامی پس از نبردی نافرجام به صلح با روس ها جسم قسط. تولستوی در این کتاب به بیش از ۵۸۰ شخصیت در قالب ۱۳۰۰ صفحه بوسیله طور کامل پرداخته است که خویشتن یک رکورد محسوب می شود و البته علامت دهنده این است که تا چه حد نویسنده سعی در پرداخت بوسیله جزئیات داشته تا اقشار مختلفی از اجتماع را مورد تجسس فراغت دهد. آناکارنینا
این اثر اندوه متشابه سایر آثار تولستوی، دغدغه مسائل مدنی آن روز های روسیه درون آن دیده می شود، به علاوه یک ویژگی دیگر که به خویشتن نویسنده برمی گردد و آن تیمار بحث اخلاق گرایی است، چرا که تولستوی به شدت اخلاق گرا بوده است. کتاب داخل میان توصیف فضای اشرافی حاکم پهلو آن زمان روایت گر عشق آنا و محبوبه اش کنت ورونسکی است و البته این ها تنها شخصیت های کتاب نیستند. تولستوی در این داستان عاشقانه-اجتماعی خویشتن مجاهدت دارد تا عقاید خود در مورد جامعه ٔ ایده آل مدنظرش را به خواننده منتقل کند و البته در تک تفکرات خود، مخاطب را بوسیله فکر وارد که با توجه به محبوبیت این معلول بوسیله نظر تو این امر زیاد موفق بوده است. داستایوفسکی (۱۸۲۱ – ۱۸۸۱)
آثار ممتاز: جنایات و مکافات، برادران کارامازوف
داستایوسکی از مشهورترین نویسندگان روس است که آثار سزاوار سرزنش توجهی را از خود به جای گذاشته است، از جمله آن ها می توان بوسیله ابله، قمارباز، برادران کارامازوف، خاطرات بناء اموات، جنایات و مکافات و… را نام برد داخل این بین جنایات و مکافات و برادران کارامازوف بیشتر از بقیه مورتوجه قرار گرفتند. داستایوفسکی که زندگی پرفراز و نشیبی از سرگذرانده، مزه ماندگی های زیادی از جمله عدول کردن تا پای جوخه اعدام را چشیده است و این تجربیات به خوبی در آثار او مشهود است. داستایوسفسکی را بیشتر با هنر او در اساس روانشناسی شخصیت ها می شناسند. او بوسیله خوبی از پس شخصیت پردازی داستان هایش برمی آید و با توجه به مردمان روسیه ی قرن نوزدهم جامعه را تو قالب شخصیت هایش بوسیله خوبی نشان می دهد. جنایات و مکافات
داستان دنیای سخت و تلخ یک جوان فقیر است که درون اثر فشارهای مالی، فقر و جامعه ای بیمار، مرتکب جنایت صاحب خانه اش که پیرزن رباخواری است می شود. در این کتاب، اثرات ویرانگر فقر، اجتماع ی بیمار، مذهب و… درون دستگاه های آن را تشکیل می دهند. او با اعتراف روحیات و حالات شروع شخص ادبیات گریزی غصه به موضوع قتل و احوالات یک قاتل زده و از دیدگاه روان شناسی بوسیله آن پرداخته است. برادران کارامازوف
این کتاب که در مورد فیودور پاولویچ کارامازوف و پسران اوست، آخرین اثر و به عقیده بسیاری بهینه اثر او همچنین هست. داستایوفسکی که فنی در خلق شخصیت های متفاوت و بیان حالات آنها و برسی روانکاوانه آن هاست این وهله در این کتاب مفهوم قرض و ایمان را بوسیله عنوان موضوع محوری کتابش قراره داده است. اخلاق و روحیات هرکدام از برادران کارامازوف بسیار باهم متفاوت و این طیف شخصیتی و ارتباط بین آن ها در ماجراهای تاریخچه زیاد جذاب است و داستایوفسکی بوسیله خوبی از عهده آن برآمده است. این کتاب از نظر روانشناسی و شخصیت پردازی از سوی فروید که پدر بینش روانکاوی است تک تحسین صبر پژمرده است. ماکسیم گورکی (۱۸۶۸ – ۱۹۳۶) آثار برجسته: مادر
ماکسیم گورکی از مبارزین و انقلابیون روسی است. او عهد کودکی محنت را پشت ضابطه گذراند و به شغل های مختلفی جهت گذران عمر مبتلا شد، به همین دلیل هیچ گاه نتوانست به صورت منظم و بی وقفه تدریس یواش. گورکی که گرایشات سوسیالیستی داشت، همواره صاحبان قدرتی همچون لنین و استالین را مورد نقد صبر می عدالت به همین برهان برای مدتی اندوه به خارج از روسیه تبعید شد. عقاید سوسیالیستی او بوسیله انعام تو آثارش مشاهده می شود و از این رو او را زمینه گذار دبستان رئالیسم سوسیالیستی می دانند، درون این مکتب اساسی محتوای آثار ادبی براساس مبارزه با سرمایه داری، انقلاب، جنگ و… است. مام
مشهور ترین اثری که مکتب سوسیالیستی را به منت نشان می دهد، تاریخ «مام» نوشته ٔ ماکسیم گورکی است. گورکی این تاریخ را با وحی از عمر مادربزرگش تالیف و داستان ماجرای زندگی یک زن دست نخورده را روایت می درنگ که امت فعالیت های سیاسی و برنگ خون پسرش او غصه واقف ماجرای انقلاب می شود و درون این گونه جان خویشتن را از مشت می دهد. این کتاب علاوه بر این که در کتاب روسیه و زندگی انقلابیون بسیار تاثیرگذار بود، جزو بهترین منابع برای نویسندگانی است که علاقه مند به سبک رئالیسم سوسیالیستی هستند. آنتوان چخوف (۱۸۶۰ – ۱۹۰۴) آثار برجسته: دایی وانیا، باغ آلبالو
آنتوان چخوف که یک پزشک بود دستی هم کنار خامه داشت و برای گذران زندگی صدها ادبیات کوتاه نوشت. امروزه او نزدیک به ۷۰۰ اثر از خود به جای گذاشته است. شهرتش بیشتر به خاطر نمایش مجله های اوست که هنوز هم جزو بهترین ها جهان و موردتوجه اهالی تماشاخانه است. چخوف سال های زیادی از عمرش را ناخوش حیات تا اینکه تو ۴۴ سالگی جابجایی. او که از روشنفکران زمان خود بود هموار داخل آثارش به مضامینی چون آزادگی، پرهیز از دروغ و ریا، نپذیرفتن ظلم، نقد به باورها و بها های غلط و رایج تو جامعه و… اشاره می کرد که اهل زمان خویشتن را بوسیله ساختن دنیای بهتر و غبطه داشتن بوسیله آینده بهتر اغوا می کرد. باغ آلبالو
این عرضه مجله که از شاهکار های چخوف به حساب می آید داستان زندگی یک خانواده اصیل روسی است که به برهان قرضه مجبور به فروش باغ آلبالو خود هستند که برای شان با ارج و پر از خاطره است. این قوم درواقع به صورت نمادین اشرافیت و طبقه متوسط جامعه ٔ روسیه در آن زمان را علامت می دهد. این معلول اگرچه یک تراژدی است ولی شوخی های زیادی تو آن است که می توان آن را از زوایایی یک کمدی هم دانست. نیکولای گوگول (۱۸۰۹ – ۱۸۵۲) آثار ممتاز: روح های مایه تسلی
اگرچه شاید نیکولا گوگول به حد دیگر نویسندگان روس مانند تولستوی و داستایوفسکی شناخته شده نباشد اما او از تاثیرگذارهای ادبیات روسیه است و پی برجسته او «روح های مرده» از عموم تاریخ های ادبیات روسیه است که با مرام نقد اشکوب ٔ متوسط روسیه پس از سال های ۱۸۱۲ است. مرگ بوسیله گوگول مجال نداد تا کتابش را به انتها برساند بوسیله همین برهان این کتاب از دو قسمت تشکیل شده که قسمت مطلع آن را خود گوگول نوشت و بقیه تاریخ شامل بازسازی دست نوشته های به مکان مانده از اوست. رمان درون مورد شخصی به معروفیت چیچیکف است که به یکی از روستاهای روسیه عروج می یواش و با خرید اسیر های مرده از صاحبان شان از آن ها سوءاستفاده می یواش. این ادا که مبالغه آمیز هم هست جامعه آن روزهای روسیه را مورد نقد و بررسی صبر می دهد. تو ادامه بخوانید: کتاب کافکا در کرانه؛ رمانی پرفروش از سخن سنج عالی ژاپن هاروکی موراکامی
عمدهٔ نام تولستوی به پندار دو اثر بیش معروف او یعنی آناکارنینا و دعوا و صلح است. جالب است بدانید که تولستوی در ادبیات کوتاه هم بسیار مهارت داشته است. جامعه و آنچه که در آن رخساره می دهد برای تولستوی زیاد حائز اهمیت بود و این دغدغه داخل آثارش کاملا واضح است. رمان غوغا و صلح که برخی آن را یک لب تاریخی مهم در قرن نوزدهم تاریخ روسیه می دانند، روایت گر اوضاع اجتماعی- سیاسی روسیه در سال ۱۸۱۲ به سپس است، زمانی که ناپلئون بناپارت کمر به هیاهو با روس ها بسته حیات و درنهایت بی آرامی پس از نبردی نافرجام به صلح با روس ها جسم قسط. تولستوی در این کتاب به بیش از ۵۸۰ شخصیت در قالب ۱۳۰۰ صفحه بوسیله طور کامل پرداخته است که خویشتن یک رکورد محسوب می شود و البته علامت دهنده این است که تا چه حد نویسنده سعی در پرداخت بوسیله جزئیات داشته تا اقشار مختلفی از اجتماع را مورد تجسس فراغت دهد. آناکارنینا
این اثر اندوه متشابه سایر آثار تولستوی، دغدغه مسائل مدنی آن روز های روسیه درون آن دیده می شود، به علاوه یک ویژگی دیگر که به خویشتن نویسنده برمی گردد و آن تیمار بحث اخلاق گرایی است، چرا که تولستوی به شدت اخلاق گرا بوده است. کتاب داخل میان توصیف فضای اشرافی حاکم پهلو آن زمان روایت گر عشق آنا و محبوبه اش کنت ورونسکی است و البته این ها تنها شخصیت های کتاب نیستند. تولستوی در این داستان عاشقانه-اجتماعی خویشتن مجاهدت دارد تا عقاید خود در مورد جامعه ٔ ایده آل مدنظرش را به خواننده منتقل کند و البته در تک تفکرات خود، مخاطب را بوسیله فکر وارد که با توجه به محبوبیت این معلول بوسیله نظر تو این امر زیاد موفق بوده است. داستایوفسکی (۱۸۲۱ – ۱۸۸۱)
آثار ممتاز: جنایات و مکافات، برادران کارامازوف
داستایوسکی از مشهورترین نویسندگان روس است که آثار سزاوار سرزنش توجهی را از خود به جای گذاشته است، از جمله آن ها می توان بوسیله ابله، قمارباز، برادران کارامازوف، خاطرات بناء اموات، جنایات و مکافات و… را نام برد داخل این بین جنایات و مکافات و برادران کارامازوف بیشتر از بقیه مورتوجه قرار گرفتند. داستایوفسکی که زندگی پرفراز و نشیبی از سرگذرانده، مزه ماندگی های زیادی از جمله عدول کردن تا پای جوخه اعدام را چشیده است و این تجربیات به خوبی در آثار او مشهود است. داستایوسفسکی را بیشتر با هنر او در اساس روانشناسی شخصیت ها می شناسند. او بوسیله خوبی از پس شخصیت پردازی داستان هایش برمی آید و با توجه به مردمان روسیه ی قرن نوزدهم جامعه را تو قالب شخصیت هایش بوسیله خوبی نشان می دهد. جنایات و مکافات
داستان دنیای سخت و تلخ یک جوان فقیر است که درون اثر فشارهای مالی، فقر و جامعه ای بیمار، مرتکب جنایت صاحب خانه اش که پیرزن رباخواری است می شود. در این کتاب، اثرات ویرانگر فقر، اجتماع ی بیمار، مذهب و… درون دستگاه های آن را تشکیل می دهند. او با اعتراف روحیات و حالات شروع شخص ادبیات گریزی غصه به موضوع قتل و احوالات یک قاتل زده و از دیدگاه روان شناسی بوسیله آن پرداخته است. برادران کارامازوف
این کتاب که در مورد فیودور پاولویچ کارامازوف و پسران اوست، آخرین اثر و به عقیده بسیاری بهینه اثر او همچنین هست. داستایوفسکی که فنی در خلق شخصیت های متفاوت و بیان حالات آنها و برسی روانکاوانه آن هاست این وهله در این کتاب مفهوم قرض و ایمان را بوسیله عنوان موضوع محوری کتابش قراره داده است. اخلاق و روحیات هرکدام از برادران کارامازوف بسیار باهم متفاوت و این طیف شخصیتی و ارتباط بین آن ها در ماجراهای تاریخچه زیاد جذاب است و داستایوفسکی بوسیله خوبی از عهده آن برآمده است. این کتاب از نظر روانشناسی و شخصیت پردازی از سوی فروید که پدر بینش روانکاوی است تک تحسین صبر پژمرده است. ماکسیم گورکی (۱۸۶۸ – ۱۹۳۶) آثار برجسته: مادر
ماکسیم گورکی از مبارزین و انقلابیون روسی است. او عهد کودکی محنت را پشت ضابطه گذراند و به شغل های مختلفی جهت گذران عمر مبتلا شد، به همین دلیل هیچ گاه نتوانست به صورت منظم و بی وقفه تدریس یواش. گورکی که گرایشات سوسیالیستی داشت، همواره صاحبان قدرتی همچون لنین و استالین را مورد نقد صبر می عدالت به همین برهان برای مدتی اندوه به خارج از روسیه تبعید شد. عقاید سوسیالیستی او بوسیله انعام تو آثارش مشاهده می شود و از این رو او را زمینه گذار دبستان رئالیسم سوسیالیستی می دانند، درون این مکتب اساسی محتوای آثار ادبی براساس مبارزه با سرمایه داری، انقلاب، جنگ و… است. مام
مشهور ترین اثری که مکتب سوسیالیستی را به منت نشان می دهد، تاریخ «مام» نوشته ٔ ماکسیم گورکی است. گورکی این تاریخ را با وحی از عمر مادربزرگش تالیف و داستان ماجرای زندگی یک زن دست نخورده را روایت می درنگ که امت فعالیت های سیاسی و برنگ خون پسرش او غصه واقف ماجرای انقلاب می شود و درون این گونه جان خویشتن را از مشت می دهد. این کتاب علاوه بر این که در کتاب روسیه و زندگی انقلابیون بسیار تاثیرگذار بود، جزو بهترین منابع برای نویسندگانی است که علاقه مند به سبک رئالیسم سوسیالیستی هستند. آنتوان چخوف (۱۸۶۰ – ۱۹۰۴) آثار برجسته: دایی وانیا، باغ آلبالو
آنتوان چخوف که یک پزشک بود دستی هم کنار خامه داشت و برای گذران زندگی صدها ادبیات کوتاه نوشت. امروزه او نزدیک به ۷۰۰ اثر از خود به جای گذاشته است. شهرتش بیشتر به خاطر نمایش مجله های اوست که هنوز هم جزو بهترین ها جهان و موردتوجه اهالی تماشاخانه است. چخوف سال های زیادی از عمرش را ناخوش حیات تا اینکه تو ۴۴ سالگی جابجایی. او که از روشنفکران زمان خود بود هموار داخل آثارش به مضامینی چون آزادگی، پرهیز از دروغ و ریا، نپذیرفتن ظلم، نقد به باورها و بها های غلط و رایج تو جامعه و… اشاره می کرد که اهل زمان خویشتن را بوسیله ساختن دنیای بهتر و غبطه داشتن بوسیله آینده بهتر اغوا می کرد. باغ آلبالو
این عرضه مجله که از شاهکار های چخوف به حساب می آید داستان زندگی یک خانواده اصیل روسی است که به برهان قرضه مجبور به فروش باغ آلبالو خود هستند که برای شان با ارج و پر از خاطره است. این قوم درواقع به صورت نمادین اشرافیت و طبقه متوسط جامعه ٔ روسیه در آن زمان را علامت می دهد. این معلول اگرچه یک تراژدی است ولی شوخی های زیادی تو آن است که می توان آن را از زوایایی یک کمدی هم دانست. نیکولای گوگول (۱۸۰۹ – ۱۸۵۲) آثار ممتاز: روح های مایه تسلی
اگرچه شاید نیکولا گوگول به حد دیگر نویسندگان روس مانند تولستوی و داستایوفسکی شناخته شده نباشد اما او از تاثیرگذارهای ادبیات روسیه است و پی برجسته او «روح های مرده» از عموم تاریخ های ادبیات روسیه است که با مرام نقد اشکوب ٔ متوسط روسیه پس از سال های ۱۸۱۲ است. مرگ بوسیله گوگول مجال نداد تا کتابش را به انتها برساند بوسیله همین برهان این کتاب از دو قسمت تشکیل شده که قسمت مطلع آن را خود گوگول نوشت و بقیه تاریخ شامل بازسازی دست نوشته های به مکان مانده از اوست. رمان درون مورد شخصی به معروفیت چیچیکف است که به یکی از روستاهای روسیه عروج می یواش و با خرید اسیر های مرده از صاحبان شان از آن ها سوءاستفاده می یواش. این ادا که مبالغه آمیز هم هست جامعه آن روزهای روسیه را مورد نقد و بررسی صبر می دهد. تو ادامه بخوانید: کتاب کافکا در کرانه؛ رمانی پرفروش از سخن سنج عالی ژاپن هاروکی موراکامی